Исроил билан кеч танишдим. Аммо у бир умр ёнимда юргандай. Танишганимизданоқ муносабатимиз ака-укалик – кўнгилдошлик мақомига кўтарилди. Бирга эна Бойсунга ҳам бордик. Қариндошлар, дўстлар билан дийдорлашдик. У тоққа чиқдик, бу тоққа ўтдик. Уч-тўрт кундан кейин эса ҳамроҳим Термизга – хизматига жўнаб кетганида, негадир юрагимда енгил бир ғусса туйдим (Ўзбекистон халқ шоири Усмон Азимнинг Исроил Шомиров […]
↧