Ундан-бундан гаплашган бўлдик. Марлен ака, сезяпман, Сулаймонга разм соляпти. Ҳа, айтганча, ҳалиги совуқ қаёққадир чиқиб кетган экан. Марлен ака чойни ичиб пиёлани тўнтарди-да, энди, укалар, икковларинг ҳам туринглар, сизларни бир меҳмон қиламан, деди. Сулаймон ҳайрон бўлиб менга қаради. Мен, ўламан саттор, бормаймиз, деб туриб олдим. . Аҳмад Аъзам МАРЛЕН ДЕГАН ОДАМ «Ҳикоя қилиб бўлмайдиган […]
↧
