«Ўзи мавзу йўқ, асар йўқ. Мен қандай яшашни биламан, лекин нима учун яшаётганлигимни билмай қолдим… Биласизми, мен ўзимни ўтган асрда қолиб кетган вокзалдаги йўловчига ўхшатаман, ҳамма поездлар кетиб бўлган, вокзал эса бўм-бўш… Улгурган улгурди…» (Ҳожиакбар Нурматов ўйнаган роль монологидан). Баҳодир Йўлдошев ҲОЖИАКБАР ОРЗУЛАРИНИ ЎЗИДА САҚЛАГАН ДЕНГИЗ ЭДИ Ҳожиакбар биздан юқори курсда ўқирди. Уни биринчи […]
↧